Oorlogsfotografen zijn altijd de waarheidssprekers geweest van elk modern conflict of oorlogsgebied. Hun foto's documenteren wat er werkelijk gebeurt en stellen mensen verantwoordelijk voor hun daden.

Wat is oorlogsfotografie? door Mads Nissen

Met dit artikel willen we een aantal van de beste oorlogsfotografen aller tijden in het zonnetje zetten.

Als u meer wilt weten, bekijk dan ons artikel over de evolutie van oorlogsfotografie.

1. Roger Fenton

Roger Fenton was een Britse oorlogsfotograaf die werkzaam was in de 19e eeuw. Hij staat bekend als een van de eerste oorlogsfotografen in de geschiedenis.

Hij raakte gefascineerd door de fotografie toen hij die ontdekte op de wereldtentoonstelling van 1851 in Londen. Tegen 1854 was hij een bekend fotograaf die naar de Krim werd gestuurd om de Krimoorlog te documenteren.

Zijn foto's waren bedoeld om het ongenoegen over de oorlog in Groot-Brittannië tegen te gaan, maar uiteindelijk kregen niet velen ze te zien. Hij legde echter wel de eerste oorlogsfotografie in de geschiedenis vast, in de"Vallei van de Doden".

2. Margaret Bourke-White

Margaret Bourke-White was een Amerikaanse fotografe die tijdens de 20e eeuw werkte.

Ze is bekend om haar fotografiewerk tijdens de Tweede Wereldoorlog en de Koreaanse oorlog. Met de dreigende nazi-Duitsland reisde Bourke-White in 1941 naar de Sovjet-Unie.

Ze werd de eerste vrouwelijke oorlogscorrespondent en de eerste vrouw die toegelaten werd in de gevechtszones van de Tweede Wereldoorlog. Later ging ze naar Noord-Afrika, Italië en Duitsland om het Amerikaanse leger te volgen.

Later in haar leven fotografeerde ze zowel de Koreaanse oorlog als het conflict tussen India en Pakistan.

3. Adam Ferguson

Adam Ferguson is een Australische portret- en oorlogsfotograaf. Hij heeft zich vooral beziggehouden met het verslaan van de oorlogen die volgden na 911.

Zijn fotoserie The War Up Close brengt de oorlog in Afghanistan van dichtbij in beeld. Hij volgde Amerikaanse troepen tijdens hun inzet en documenteerde hun leven en hun interactie met de lokale bevolking.

Zijn fotoserie The Afghans laat een andere kant van de oorlog zien. Het toont portretten van de lokale Afghaanse bevolking. De mensen zijn gehuld in duisternis, en je kunt het trauma in hun ogen zien.

Je kunt zijn werk bekijken op zijn website hieronder.

4. Mads Nissen

Mads Nissen is een Deense documentaire- en oorlogsfotograaf. Nissen heeft onlangs een masterclass over oorlogsfotografie gemaakt in samenwerking met Wedio.

Hij heeft conflicten en oorlogsgebieden in landen over de hele wereld gecoverd. In 2018 bracht hij het boek We are Indestructible uit over zijn verslaggeving van het conflict in het door oorlog verscheurde Colombia. Ook versloeg hij de Libische Revolutie van 2011. Hier lag zijn focus vooral op de mensen en de gevolgen van de revolutie.

Mads Nissen is een gedecoreerd fotograaf wiens werk voor zich spreekt. Hij won eerder al twee keer de prijs van World Press Photo of the Year.

Waardoor werd uw interesse in oorlogsfotografie gewekt?

Mijn interesse in fotografie werd gewekt toen ik op een dag op 19-jarige leeftijd besefte dat ik met de camera als gereedschap mijn drie grote interesses kon combineren: Creativiteit, Nieuwsgierigheid en een diep sociaal bewustzijn. Als kind mocht ik niet met wapens spelen, en ik heb nooit een fascinatie voor of een geromantiseerd idee van oorlog gehad. Ik ben een humanistische fotograaf en ik ga naar conflictgebieden om de wrede menselijke gevolgen van onze gewelddadige daden te documenteren. Om te documenteren - maar uiteindelijk ook om aan te dringen op meer empathie, sociale rechtvaardigheid en vrede.

Hoe zou je jouw fotografie in één zin omschrijven?

Empathie. Dat is voor mij de kracht van fotografie en wat ik zo hard probeer over te brengen in mijn werk.

Welke social media platforms gebruik je?

FB en Instagram. Maar niet veel, ik zou veel meer moeten doen, maar ik vind face to face gesprekken altijd fijner.

Wat betekent het om een oorlogsfotograaf te zijn?

Ik ben veel liever een vredesfotograaf, een anti-oorlogsfotograaf - een fotograaf die de dynamiek achter de gewelddaden probeert te begrijpen, te onderzoeken, te verklaren en uiteindelijk te veranderen.

Wat waren de moeilijkste foto's die je ooit hebt gemaakt?

Een jonge moeder verloor haar kind van de honger in Niger 2005. Ik was ongeveer 25 jaar oud en ik kon de foto niet nemen. Maar ik kon ook niet weggaan. Een lokale man, de schoonmaker van het voedingscentrum die ik de dag ervoor had ontmoet, vroeg me. "Waarom neem je geen foto? Is dat niet waarom je hier bent? Om de wereld te vertellen wat er gebeurt?" Uiteindelijk maakte ik oogcontact, ging een stapje dichterbij en hief mijn camera. In mijn dagboek schreef ik dat ik de mensen moest fotograferen alsof ze mijn eigen zus waren die hulp nodig had. Met dezelfde urgentie, empathie en waardigheid.

Als je meer over hem te weten wilt komen, bekijk dan hieronder zijn werk.

5. Dmitri Baltermants

Dmitri Baltermants was een in Polen geboren Sovjet-fotograaf. Hij was een officiële fotograaf van het Kremlin.

Tijdens zijn carrière versloeg hij de Tweede Wereldoorlog vanuit het perspectief van de sovjets. Hij versloeg verschillende van de beroemde veldslagen van het Rode Leger, waaronder de slag om Stalingrad.

Omdat hij voor de Sovjetregering werkte, werden zijn foto's zwaar gecensureerd. Daarom werd veel van zijn werk pas jaren later voor het eerst aan het publiek vrijgegeven.

Zijn foto's waren niet altijd gericht op de legers, maar ook op de slachtoffers van de oorlog. Vooral diegenen die na de oorlog achterbleven met de taak om op te ruimen en verder te gaan.

6. Joao Silva

Joao Silva is een Portugese oorlogsfotograaf die in Zuid-Afrika woont.

Hij is bekend om zijn rol in de Bang-Bang Club, een groep fotografen die de Zuid-Afrikaanse overgang van apartheid naar democratie versloeg.

Hij heeft ook verslag gedaan van conflictgebieden en hongersnood in verschillende Afrikaanse landen. Later begon hij de oorlog in Afghanistan te verslaan.

In 2010, toen hij een patrouille van Amerikaanse soldaten volgde, stapte Silva op een landmijn. Hij verloor delen van beide benen bij het ongeluk.

Bekijk hieronder zijn website.

7. James Nachtwey

James Nachtwey is een Amerikaanse fotograaf die zijn carrière begon in 1976. Hij heeft oorlogs- en conflictgebieden in Zuid-Afrika, Latijns-Amerika, het Midden-Oosten, Oost-Europa en nog veel meer gecoverd.

In 1994 was hij lid van de Bang-Bang Club . Hij was ook in New York tijdens de aanslagen van 9/11. Hij is verscheidene malen gewond geraakt door zijn werk, voornamelijk door wapentuig van de tegenstrevers. Je kunt gerust zeggen dat hij zijn werk als fotograaf goed heeft gedaan.

Hij noemt zichzelf een getuige en zegt dat zijn foto's zijn getuigenis zijn. Dat klinkt ongeveer juist, gezien alle gruwelijke gebeurtenissen die hij heeft gedocumenteerd.

Bekijk zijn getuigenis op zijn website hieronder.

8. Ernest Brooks

Ernest Brooks was een Britse fotograaf die de eerste officiële fotograaf werd in het Britse leger.

Zijn nalatenschap komt vooral van zijn verslaggeving van de Eerste Wereldoorlog, waarin hij duizenden foto's nam. Voordat hij een van de bekendste oorlogsfotografen werd, werkte hij voor royalty's.

Als gevolg van zijn vele foto's is hij verantwoordelijk voor veel van de foto's van het westelijk front. Sommige van zijn foto's zijn rechttoe rechtaan. Maar als hij tijd had, speelde hij met de compositie en zelfs silhouetten.

9. Denis Sinyakov

Denis Sinyakov is een Russische freelance fotograaf. Hij staat bekend om zijn volhardende houding tegenover gerechtigheid.

In 2011 was hij in de provincie Helmand, waar hij de medevac-groep volgde. Hij versloeg ook de overname van de Krim door Rusland in 2014. Hij richtte zich vooral op de Krim-Tataarse bevolking en de pesterijen door het Russische leger.

Ook fotografeerde hij de Greenpeace-protesten tegen Russische olie-exploratie in 2013. Daarvoor zat hij twee maanden in de gevangenis.

Kijk voor meer van zijn werk op zijn website hieronder.

10. Lynsey Addario

Lynsey Addario is een Amerikaanse oorlogsfotograaf en fotojournalist. Ze begon haar carrière als fotograaf voor een Argentijnse krant zonder enige vooropleiding.

Later begon ze met het fotograferen van Cuba en hoe het communisme de mensen beïnvloedde. Na 9/11 reisde ze naar Afghanistan en Pakistan. Daar richtte ze zich op de door de Taliban geleide bevolking.

Haar focus lag vooral op de mensen in de conflictgebieden. Ze heeft zich specifiek gericht op vrouwen in verschillende samenlevingen en hun vermeende rollen.

U kunt meer over haar te weten komen op haar website hieronder.

ww1 army

11. Sir Donald McCullin

Sir Donald McCullin houdt zich al sinds de jaren vijftig bezig met fotografie. Hij is geboren in Londen en versloeg in 1958 bendecriminaliteit.

Hij is bekend om zijn verslaggeving van de conflicten in Noord-Ierland en de oorlog in Vietnam. Zijn foto's staan bekend om hun harde en objectieve verslaggeving van de gebeurtenissen waarvan hij getuige is.

Hoewel hij een perskaart kreeg om de Falklandoorlogen te verslaan, is hij nooit gegaan omdat er geen plaats zou zijn op het transport. Hij gelooft dat de Britse regering bang was voor zijn portrettering van de oorlog.

U kunt zijn website hieronder bekijken.

12. Carol Guzy

Carol Guzy is een van de meest gedecoreerde oorlogsfotografen uit de geschiedenis.

Ze heeft in haar carrière vier keer de Pulitzerprijs gewonnen. Ze werd de eerste vrouw die werd bekroond met Krantenfotograaf van het Jaar.

In 2017 versloeg ze de oorlog in Irak en de nasleep van de bomaanslagen van Islamitische Staat. Tijdens dat, maakte ze een beroemde foto van een meisje in de ruïnes van Mosul. Het toont een klein meisje dat bedroefd en doodsbang is door de gevolgen van de oorlog.

Als je meer wilt weten, kijk dan op haar website hieronder.

13. Carolyn Cole

Carolyn Cole is een fotografe die werkt bij de Los Angeles Times.

In 2004 won ze de Pulitzerprijs voor haar verslag van de burgeroorlog in Liberia. Ze won hem voor haar foto's en verslaggeving achter de schermen van het conflictgebied.

Ze deed ook verslag van de oorlog in Irak in 2004, waar ze de gevolgen van het voortdurende oorlogsgebied in beeld bracht. Haar werk in Liberia en Irak leverde haar alle drie de hoogste fotojournalistieke onderscheidingen in 2004 op. Ze werd de eerste persoon die dat ooit overkwam.

Bekijk hieronder haar profiel op de website van de LA Times.

14. Javier Manzano

Javier Manzano is een Mexicaanse fotograaf die naar Amerika verhuisde toen hij 18 jaar oud was.

Zijn Mexicaanse afkomst inspireerde zijn interesse in de gespannen relatie tussen de twee landen. Uiteindelijk begon hij een ander soort oorlog te verslaan, de drugsoorlog.

Behalve de drugsoorlog, heeft hij ook de oorlogen in Afghanistan en Syrië verslagen. Hij heeft twee keer de World Press Photo award gewonnen en won 2 Emmy Awards voor zijn oorlogsverslaggeving.

Als je meer over hem te weten wilt komen, ga dan naar zijn website hieronder.

15. Rémi Ochlik

Rémi Ochlik was een fotojournalist uit Frankrijk die werkte tijdens de Haïtiaanse rellen, de Syrische opstand en de Arabische Lente revoluties.

Ochlik begon zijn carrière met het verslaan van demonstraties, en in 2004 ging hij naar Haïti om de rellen te verslaan.  Hij vervolgde zijn carrière met het verslaan van opstanden in Afrika en het Midden-Oosten.

Hij kwam helaas om het leven bij een bomaanslag in Syrië in 2012, waar ook oorlogscorrespondent Marie Colvin om het leven kwam. Ter nagedachtenis aan hem werd een prijs voor jonge verslaggevers omgedoopt tot Rémi Ochlik.

Afsluitende gedachten

Ik hoop dat dit artikel je kennis heeft vergroot over enkele van de belangrijkste fotografen van onze tijd.

Als je zelf wilt leren fotograferen, kun je je reis beginnen met het leren van de basisbeginselen van fotografie.