50+ Camerahoeken, Beweging, Opnamen & Focus' die elke filmmaker moet kennen

Begin je overweldigd te raken door alle mogelijkheden van verschillende camerahoeken, bewegingen, shottypes en -groottes? Nou, je bent niet de enige! Met al die opties kan het moeilijk zijn om ze allemaal bij te houden.

Daarom hebben we ze hier allemaal op een rijtje gezet om je te helpen de basisvaardigheden (en minder basisvaardigheden) van een filmmaker onder de knie te krijgen.

Camera shots

Wat is een camera shot?

Een camerashot is een serie beelden die wordt samengesteld vanaf het moment dat de regisseur zegt "licht, camera, actie" en doorgaat tot de camera stopt met draaien. Je bewust zijn van je camera shot is een essentieel onderdeel van filmmaken.

De grootte van het shot verwijst naar hoe groot of klein het frame is in verhouding tot het onderwerp. Vult je onderwerp het kader, of is het onderwerp nauwelijks aanwezig? Zijn er meerdere personages, of slechts één? Wil je het hele landschap rondom de personages laten zien, of moet het publiek slechts één specifiek detail in de opname zien?

Laten we eens bekijken wat de verschillende opnameformaten zijn en wat ze met je opnamen doen.

Extreme close-up

Gebruik extreme close-up om bepaalde kenmerken van je onderwerp te benadrukken, zoals de ogen of de mond. Bij extreme close-up gaat het erom al die kleine voorwerpen en details te laten zien en de aandacht van het publiek daarop te richten. Denk aan een klassieke Western-film; twee cowboys duelleren bij dageraad. Om de situatie te intensiveren, gebruik je extreme close-up - je laat alleen hun ogen zien.

Close-Up

Deze opname wordt gebruikt om de gelaatstrekken van je onderwerp te benadrukken zonder dat er afleiding is. Dit maakt het geweldig om de emoties of reactie van het onderwerp in beeld te brengen. Meestal wordt het gezicht van de persoon getoond vanaf het voorhoofd tot aan de kin.

Het is de perfecte opname voor die cruciale momenten. Je weet wel, wanneer onze hoofdrolspeler zich realiseert dat ze het punt heeft bereikt waarop er geen weg terug is. Dan moet het publiek alles in zich kunnen opnemen, alles wat ze op dat moment voelt. Het mooie van een close-up is dat het dichtbij genoeg is om zelfs kleine emoties te registreren, maar niet zo dichtbij dat we het zicht verliezen.

Lang shot of breed shot

Bij deze opname ziet het publiek het hele lichaam van het onderwerp in beeld - van top tot teen. Een lange opname geeft het publiek een gevoel van de omgeving van het personage en geeft een beter idee van waarom het personage daar in de eerste plaats is. Je ziet deze opname vaak in actiescènes, op momenten dat het essentieel is te weten hoe het personage zich in die specifieke omgeving beweegt. Het leuke van het gebruik van een lang shot of een breed shot is dat het publiek dan naar de prachtige achtergrondbeelden kan kijken - filmen op de Malediven? Wij, het publiek, willen dat niet missen (het is misschien wel het dichtst bij een vakantie dit jaar)

Extreem lange opname of extreem brede opname

Deze opnamen laten het onderwerp klein lijken vergeleken met de omgeving, omdat het publiek de volledige breedte van de locatie ziet. Ze werken uitstekend om een reikwijdte en schaal te creëren en helpen een specifieke toon en stemming te benadrukken.

Denk maar aan het einde van een romantische Disneyfilm (natuurlijk allemaal) waarin de prinses eindelijk haar prins krijgt. Ze rijden de zonsondergang tegemoet in hun magische pompoen. Terwijl ze wegrijden, worden de personages kleiner en kleiner naarmate ze verder van de camera verwijderd raken. En we krijgen allemaal het idee dat ze nog lang en gelukkig leefden. Het hoeft echter niet romantisch te zijn; extreme lange shots werken ook uitstekend om een gevoel van afstand of onbekendheid van de omgeving van het personage over te brengen.

Medium shot of mid-shot

De middenopname is een soort middenkind tussen de close-up en de lange opname. De typische middenopname toont de onderwerpen vanaf hun hoofd tot aan hun middel. Hoewel het dichtbij genoeg is om hun gezichten te zien, legt het ook de lichaamstaal van de personages vast en toont het de omgeving van het onderwerp zonder dat het publiek gedesoriënteerd raakt.

Medium close-up shot

De medium close-up shot toont het onderwerp meestal vanaf de borstkas en hoger. Dat betekent dat het gezicht van het onderwerp wordt belicht, maar dat er toch een zekere afstand wordt bewaard.

Enkelvoudige, tweevoudige of drievoudige opname

Of je voor een enkel-, twee- of driedubbele opname kiest, hangt af van hoeveel personages er in het kader staan en hoe je wilt dat het publiek ze ziet. Laten we zeggen dat je een drie-shot gebruikt; dit betekent dat je een shotgrootte kiest, die erin slaagt drie mensen in dat ene frame te houden.

Point-of-view shot

POV is het type shot dat je gebruikt als je wilt dat het publiek ziet wat het personage ziet. Je laat het publiek een mijl in hun schoenen lopen - je plaatst ze rechtstreeks in het hoofd van het personage. Het kan een statisch shot zijn of een combinatie van verschillende camerabewegingen.

Volledig shot

Gebruik deze opname om het hele personage en de omgeving eromheen te laten zien. Bij een volledige opname blijft het personage in beeld, maar wordt de nadruk gelegd op de omgeving. Het is geweldig om meerdere personages in één enkele opname te laten zien.

Amerikaanse opname of cowboy-opname

Om eerlijk te zijn, is dit meer een variatie op het medium shot dan een nieuw type shot. Het stamt nog uit de tijd dat westernfilms werden gedraaid en het publiek wilde zien hoe de cowboy zijn pistool uit zijn holster trok en schoot - behoorlijk Amerikaans, toch? Het shot beeldt het onderwerp af vanaf ongeveer halverwege de dij.

Reactie shot

Deze opname behoeft waarschijnlijk geen introductie - het is een opname die is ingelijst om de reactie van het personage op de specifieke actie te tonen. Dat is het wel zo'n beetje - wat heb je nog meer nodig, toch?

Oprichtingsopname

Een oprichtingsshot helpt, nou ja, de scène op te zetten. Het geeft een beeld van de locatie en geeft het publiek een tijdsbestek. Het volgt vaak op een luchtopname en wordt gebruikt om te laten zien waar alles gaat gebeuren.

Over-de-schouder-opname

Een shot van achter de schouder van een personage, dat is een over-the-shoulder shot. Het toont de schouder, nek en achterkant van het hoofd van het personage (van het onderwerp afgekeerd van de camera, wel te verstaan).

Half-lang shot of half-lang shot

Het onderwerp inkaderen vanaf ongeveer de knieën en hoger. Dit "knieën en omhoog" gedeelte is wat het onderscheidt van een volledig shot en een medium shot. Het publiek krijgt een beperkter zicht op de omgeving, maar kan zich intenser concentreren op het personage zelf.

Welk shotformaat je kiest en hoe je je onderwerp kadreert, heeft invloed op hoe het publiek de actie waarneemt. Je kunt altijd afwisselen tussen de verschillende camerashots naarmate de scène vordert.

Camerahoeken

Je krijgt meer perspectief door een camerahoek te kiezen. De camerahoeken die je kiest, kunnen bepalen of het publiek een gevoel van angst, empathie of kwetsbaarheid ervaart. Het is cruciaal om het publiek te laten kennismaken met specifieke details van de wereld waarin de personages leven.

Dus, allereerst - wat is een camerastandpunt?

Simpel gezegd verwijst het camerastandpunt naar de plaats waar de camera zich bevindt in een specifieke opname. De positie van de camera ten opzichte van de personages kan een aanzienlijke invloed hebben op de manier waarop het publiek de scène in kwestie ziet.

Laten we de verschillende camerastandpunten eens doornemen (of doorschrijven):

Op ooghoogte

Een neutraal camerastandpunt? Dit is het!

Als je onderwerp zich op ooghoogte bevindt, maak je gebruik van een shot op ooghoogte (verrassing). Stel dat je een gevoel van objectiviteit wilt behouden, bijvoorbeeld bij een interview. In dat geval gebruik je deze opname, omdat de camera recht vooruit wijst op dezelfde hoogte als het gezicht van de geportretteerde, nou ja, technisch gezien de ogen.  Het doel van deze opname op ooghoogte is dat het publiek de actie kan volgen - zonder enige cameramanipulatie.

Oh, en terzijde, het hoeft niet te schommelen in de ooghoogte van het personage. Als je een neutraal camerastandpunt aanhoudt, kan het ook een rat zijn. Het zou nog steeds op ooghoogte zijn - ooit Ratatouille gezien?

Laag shot

Kiezen voor een laag shot betekent ook kiezen voor subjectiviteit in de scène. Bij deze opname kijkt de camera vanuit een lage hoek omhoog naar het onderwerp. Het wordt meestal gebruikt om de machtsdynamiek tussen personages te benadrukken. Het superieure personage wordt van benedenaf in beeld gebracht, zodat hij sterk lijkt of de controle heeft (of althans het gevoel heeft dat te hebben). Natuurlijk kan dit variëren; is het een moeder die "naar beneden" kijkt naar haar dochter, dan is misschien een iets te lage hoek voldoende - net genoeg om een gevoel van autoriteit over te brengen. Of is het King Kong die door de straten zwerft, dan kan een extreem lage hoek geweldig zijn om de superioriteit van de gorilla (is het wel een gorilla?) ten opzichte van de kleine mensen te laten zien.

Opname vanuit een hoge hoek

Dit brengt me bij het volgende camerastandpunt: de hoge hoek. Als je een onderwerp van bovenaf fotografeert, creëer je een gevoel van kwetsbaarheid en machteloosheid - je weet wel, het gevoel waarbij je denkt: "Wow, ik zou nu niet in zijn schoenen willen staan".  Hoewel dit zo'n beetje de vuistregel is, kunnen er uitzonderingen zijn. De hoge hoek kan ook het pad effenen voor wat voor ons ligt. Je ziet dit gebruik van de hoge hoek in veel film noir.

De creatieve uitdrukking van de hoge hoek zal variëren afhankelijk van de context.

Dutch angle shot

Het gebruik van een Dutch angle shot is een van de meest gebruikte manieren om desoriëntatie over te brengen. Het is een geweldige manier om de emotionele toestand of spanning die je in de scène wilt brengen te versterken. Denk aan Ethan Hunt in Mission Impossible. Als hij zich realiseert dat het allemaal opgezet spel is, verandert de camera plotseling van hoek. Als Ethans verhaal de andere kant opgaat, verandert ook de camerahoek. Om een 'dutch angle shot' te maken, kantel je de camera naar één kant, zodat hij niet op gelijke hoogte met de horizon staat. Je kunt het gebruiken om te laten zien hoe een personage een avondje naar de kroeg strompelt door de straten. Of je kunt het gebruiken in horrorfilms om de indruk te wekken dat de muren het personage omsingelen.

Over-de-schouder

Dit is nog een uitstekende opname om de kijker een andere kijk op de scène te geven. Een over-de-schouder-opname is vaak een close-up van het gezicht van een ander personage, van over de schouder. Het kan een conflict of confrontatie tussen de twee personages overbrengen. Het hoeft geen point-of-view te zijn; je kunt ook een personage tonen dat over een landschap uitkijkt of dat door een actiescène beweegt om het perspectief wat te verbreden.

Point-of-view-opname

Laat je niet misleiden - we hebben het hierboven al over deze opname gehad, maar een point-of-view-opname kan zowel naar opname als kadrering verwijzen - wat een traktatie! Net als in de shot-maat, verwijst de point-of-view shot naar het publiek de wereld laten zien door de ogen van het personage. Dit specifieke shot kan het publiek volledig laten opgaan in de wereld waarin de personages leven en helpt inzicht te krijgen in wat zij meemaken.

Heuphoogte shot

Herinner je je de cowboy-opname? Dit is ongeveer hetzelfde. Een shot op heuphoogte is een camerastandpunt dat zich richt op de personages vanaf hun middel en hoger. Opnamen op heuphoogte kunnen heel mooi zijn als je acties hebt die vlakbij de heup plaatsvinden. Misschien een klassieke western of gewoon een scène in Vijftig Tinten Grijs. Een opname op heuphoogte is ook geen slechte keuze als een van je onderwerpen zit terwijl de ander staat.

Opname op knieniveau

Een opname op knieniveau gebeurt wanneer je camera ongeveer even hoog is als de knieën van je onderwerp. Gebruik het wanneer je de schaal van een personage wilt weergeven, maar zonder het volledige lichaam te tonen. Dit camerastandpunt is goed om de superioriteit van een personage te benadrukken - vooral als het gecombineerd wordt met een laag standpunt. Toegegeven, het is niet zo intens als een shot op grondniveau (ja, daar kom ik ook nog op), maar ik verzeker je - het brengt het punt wel over.

Grondfoto

Hoe laag kun je gaan? In termen van camerastandpunten, is dit zo laag als het maar kan. Bij een opname op grondniveau bevindt de camera zich op grondhoogte van het onderwerp. Het camerastandpunt op grondniveau is bijvoorbeeld geschikt als je een personage wilt laten lopen zonder zijn gezicht te laten zien. Weet je nog dat Kevin uit Home Alone wegloopt van de enge oudere man in de supermarkt (spoiler alert - het blijkt een lieverd te zijn)? Je kunt het voor verschillende doeleinden gebruiken, maar over het algemeen schiet het alles op de grond.

Opname op schouderhoogte

Wanneer je camera ongeveer even hoog staat als de schouder van je onderwerp, gebruik je een camerastandpunt op schouderhoogte. Als de camera op één lijn staat met de schouder van het onderwerp, bevindt het hoofd van het personage zich bovenaan het kader. Dat betekent ook dat ze iets boven ooghoogte zijn en geeft een kleine illusie van een lagere hoek. Je herinnert je de lage hoek, toch? Je hebt deze camerahoek vaker gebruikt zien worden dan je kunt tellen, of dat hangt ervan af - hoe is je algebra? Schouderhoogte-opnames zijn bijvoorbeeld wanneer de held nonchalant wegloopt van de grote vuurexplosie, dus - eigenlijk elke Die Hard-film. Het shot op schouderhoogte is goed om intieme portretten te vergroten en het publiek dicht bij de gevoelens van het personage te brengen.

Vogel-oog shot of overhead shot.

Wanneer de camera's zich bijna 90 graden boven het onderwerp bevinden, is er sprake van een overhead shot. Het overhead shot geeft het publiek meestal wat meer informatie over de locatie van de scène en de actie en toont de oorzaak en gevolg tussen die twee. In Avengers bijvoorbeeld, krijg je vaak een shot in vogelperspectief om alles wat er in de grote vechtscènes gebeurt in beeld te brengen. Het shot van bovenaf kan ook de onbeduidendheid van het betrokken personage overbrengen.

Luchtopname of Drone-opname of Helikopter-opname

Of je de opname nu maakt vanuit een echte helikopter of een drone, dit is een opname van grote hoogte. Als je het landschap wilt laten zien, de omvang van een gevecht, of gewoon over een weg wilt vegen - dan is een luchtopname de juiste keuze. Als je net begint met filmmaken, is de aanschaf van een helikopter misschien wat veel gevraagd qua budget. Er verschijnen echter steeds betere en betaalbaardere drones, die perfect zijn om je luchtopname perfect te maken. Ontdek welke drones je moet huren om je luchtopname te maken.

Camera Beweging

De beweging van je camera kan een verandering teweegbrengen in wat er op het scherm gebeurt en is een krachtig hulpmiddel om de relatie tussen het onderwerp en het cameraframe te wijzigen. Er zijn talloze camerabewegingen die filmmakers gebruiken om de toon van de film te zetten.

Laten we ze nu doornemen. Leggo.

Pan of tilt

Als je het simpel wilt houden, dan is de klassieke pan en tilt de manier voor jou. Een pan shot is een opname waarbij je de camera op één plaats houdt en dan van links naar rechts draait. Een tilt-opname is hetzelfde, maar je draait de camera omhoog of omlaag in plaats van van links naar rechts. Als je je camera op een statief hebt staan (altijd een uitstekende keuze, maar daar komen we later op terug), kun je de kop van het statief zowel pannen als kantelen. Pannen en kantelen zijn ook je kans om te spelen met snelheid, voor het geval je de behoefte voelt - de behoefte aan snelheid. Je kunt de camera langzaam van links naar rechts laten draaien om het landschap te laten zien, of je kunt een whip pan doen, waarbij de beweging zo snel gaat dat het een waas wordt.

Tracking shot, dolly shot, of crane shot

Als u daarentegen met het onderwerp wilt meebewegen om het publiek meer het gevoel te geven dat het deel uitmaakt van de actie, kunt u een volgshot, een dolly shot of een crane shot gebruiken. Een tracking shot beweegt met het onderwerp mee, meestal zijwaarts, en volgt soms achter of naast het onderwerp op een dolly, Steadicam of een gimbal. Een dolly-opname wordt bevestigd aan een mechanisme dat een dolly wordt genoemd (gek, toch?). Het shot beweegt naar voren of naar achteren. Dan is er de crane shot, die ook met de hulp van een werktuig tot stand komt, dit keer een kraan. Het beweegt de camera omhoog of omlaag.

Zoom opname

In plaats van de camera naar voren, naar achteren, omhoog of omlaag te bewegen, gebruik je een zoomlens om een gevoel van beweging te creëren. Zoomopnamen gebeuren door de brandpuntsafstand van de zoomlens te veranderen. Een zoomopname kan langzaam en subtiel gebeuren of overdreven om de opname meer een cinema verité vibe te geven.

Willekeurige beweging

Een willekeurige beweging kan efficiënt zijn om energie en intensiteit te creëren, met name tijdens een actiescène. Willekeurige beweging is dat; het is willekeurig. Kies een willekeurige beweging, geen regels of basisrichtlijnen - laat de camera rondstuiteren, doe het snel, doe het langzaam, verwijder het onderwerp uit het kader - doe wat je wilt. Efficiënte willekeurige beweging is echter van vitaal belang; merk je het efficiënte op? Dat betekent: doe het wanneer het zin heeft en overdrijf het niet. Je wilt niet dat het publiek het gevoel krijgt dat ze net uit een achtbaan zijn gestapt.

Single Take

Misschien heb je deze uitdrukking eerder gehoord? Aangezien je hier niet bent om me te antwoorden, neem ik aan dat dat een ja is.

De single-take combineert meerdere bewegingen, shotgroottes en invalshoeken in één uitgebreid shot. Dat betekent dat de camera niet van de ene beweging naar de andere overgaat, van een long shot naar een close-up, maar volgt, inzoomt, draait en kantelt tussen een hele reeks verschillende shots.

Camerafocus

Met shotgroottes, kadrering, camerabewegingen en hoeken, helpt focus om duidelijk te maken waar het publiek aandacht aan moet besteden.

Is het een vlieg op de muur?

Natuurlijk, ik zal kijken, maar je moet me er wel van bewust maken dat ik daar naar moet kijken.

Voordat we ons gaan verdiepen in de verschillende soorten camerafocus en hun unieke verhaaleigenschappen, moeten we het hebben over scherptediepte. Als je al goed thuis bent op dat gebied, ga je gang, sla het over.

Scherptediepte beschrijft de grootte van het gebied in je foto waar objecten scherp lijken. Het middelpunt van het veld staat bekend als het focuspunt. Het denkbeeldige tweedimensionale vlak dat zich vanuit dat punt uitstrekt, staat bekend als het scherptevlak. En elk deel van uw beeld dat direct op dit vlak valt, is officieel scherp.

Rekfocus of Scherpstelling trekken

Een rack focus is een benadrukte versie van een focus pull. Dit betekent dat het aanvaardbare focusbereik opzettelijk verschuift van het ene onderwerp naar het andere. Een "normale" rack focus verwijst naar de praktijk van het veranderen van de focus van de lens tijdens een opname. Of je nu kleine of grote wijzigingen aanbrengt, je speelt nog steeds met de scherptediepte. Wedden dat je nu blij bent dat je niet hebt overgeslagen?

Ondiepe focus

Ondiepe focus gebruik je meestal als je een detail wilt benadrukken - weet je nog, de vlieg? Een ondiepe focusopname betekent dat je onderwerp scherp in beeld is. En tegelijkertijd blijven alle andere elementen op de voor- en achtergrond onscherp. Ondiepe focus is een uitstekende cinematografietechniek om een kleine scherptediepte te creëren.

Leer meer over alle essentiële cinematografietechnieken.

Diepe focus

In tegenstelling tot ondiepe focus, betekent diepe focus het gebruik van een grote scherptediepte. Dit betekent dat alles en iedereen nu in beeld is. Je gebruikt dit meestal als je het publiek een mooie blik wilt gunnen op het landschap, bijvoorbeeld door een master shot te gebruiken.  Je kunt het ook gebruiken als je het publiek de elementen van een bepaalde scène wilt laten zien.

Tilt-shift scherpstelling

Bij deze vorm van scherpstellen wordt de stand van de lens gewijzigd. Een tilt-shiftlens zorgt ervoor dat een deel van uw opname scherp is en een ander deel onscherp.

Zachte focus

In tegenstelling tot de andere scherpstelopnamen, is bij softfocus niets kristalhelder scherpgesteld. Twee dingen kunnen dit soort focus veroorzaken; of het is een fout in je lens (ik hoop van niet) of door speciale filters. Soft focus is ideaal voor het uitbeelden van een droom of herinnering.

Split Diopter

Een gesplitst diopter is een extra lenselement dat het mogelijk maakt om twee brandpuntsafstanden tegelijk te laten werken. Je kunt zowel op de voorgrond als op de achtergrond scherpstellen, terwijl de middelste scherpte onscherp blijft (dat noem ik nog eens mind-blowing).

Benodigde camera-apparatuur

Nu je alle essentiële camerahoeken, bewegingen, opnamen en scherpstellingstypes kent, moet je op de hoogte zijn van de uitrusting om je te helpen de klus te klaren.

Statief

Sommigen zeggen dat je uit de hand kunt fotograferen, maar kan dat echt? Neem iets simpels en lichts als een potlood, til het op - kun je het helemaal stil houden? Of zelfs helemaal recht?

Waarschijnlijk niet!

En als het gaat om pannen en kantelen of andere camerabewegingen of -hoeken, wil je een vloeiende, vegende beweging, en daar komt het statief goed van pas.

Schuifopname

Met een slider beweeg je je camera over een verticale of horizontale as. Zie het als een dolly op een statief. De slider helpt je de camera vloeiend en stabiel van links naar rechts te bewegen.

Steadicam-opname

Stel, je bent helemaal weg van het idee om uit de hand te filmen, maar je wilt niet het comfort en de stabiliteit missen die een slider of statief kan bieden. In dat geval is een steadicam misschien wel het magische gereedschap voor jou. Het maakt gebruik van een camera stabilisator die wordt bevestigd aan de camera operator. En boem, nu heb je soepele en stabiele camerabewegingen.

Gimbal-opname

Een gimbaal helpt ook om stabiele en vloeiende opnamen te maken, maar is perfect als je in krappe ruimtes moet filmen. Het maakt gebruik van gemotoriseerde gyroscopen om wrijving te verminderen, en het is veel compacter dan een Steadicam.

Kraanopname

Een kraankraan beweegt meestal op en over een scène. Daarom is het een uitstekende manier om te eindigen, net voor de regisseur de laatste "CUT" geeft. Het laat je toe de omvang en schaal te benadrukken en kan je shot van boven naar beneden brengen of vice versa - geen probleem.

Jib shot

De jib werkt op dezelfde manier als een kraan. Net als een hijskraan beweegt hij de camera omhoog en over het decor. In tegenstelling tot de kraan kan de jib echter beperkt zijn in reikwijdte en beweging. Anderzijds is hij compacter en gebruikt hij tegengewichten.

Drone-opname

Als u een hoog en hoog shot wilt maken, sluit uw camera dan aan op een drone en stuur hem de lucht in - kijk wat er gebeurt. Ik garandeer je dat het een interessante opname wordt.

Maak je klaar om op te stijgen met de beste drone voor jou en je project.

Laat je inspireren. Ontdek filmmaken.

Ontdek wat de verschillende camerastandpunten met je opnamen kunnen doen. Leer meer over filmmaken en het belang van het kennen van elk proces dat het met zich meebrengt.

Camerastandpunten FAQ