Top 20 beroemde cinematografen aller tijden

Cinematografie is altijd een vitaal onderdeel geweest van wat een film geweldig maakt. Films zijn visuele media, en als het camerawerk niet goed is, gaat dat ten koste van de ervaring van het publiek.

In dit artikel willen we enkele van de beroemdste cinematografen aller tijden in het zonnetje zetten.

Als je zelf een cinematograaf wilt worden, zoek dan niet verder. We hebben een artikel gemaakt waarin we het wat, hoe en waarom van cinematografie uitleggen.

1. Sir Roger Deakins

Sir Roger Deakins is een Engelse cinematograaf die maar liefst vijftien Academy Award-nominaties op zijn naam heeft staan. Daarvan heeft hij er slechts twee gewonnen.

Deakins heeft samengewerkt met de gebroeders Coen voor verschillende films, zoals Fargo en The Big Lebowski.

In 2017 ontving hij zijn eerste Oscar voor zijn werk aan het adembenemende Blade Runner 2049. In 2019 kreeg hij zijn tweede overwinning voor de film 1917.

1917 is een opzwepende film over de Eerste Wereldoorlog, geschoten en gemonteerd, waardoor de film in wezen uit slechts twee scènes bestaat.

Deakins is zo hot in de filmindustrie dat zijn naam op het project genoeg is voor sterren om aan te melden.

2. Gordon Willis

Gordon Willis was een beroemde cinematograaf die aan verschillende iconische films heeft gewerkt.

Hij heeft gewerkt met verschillende van de beroemdste filmregisseurs uit de jaren '70, zoals Woody Allen en Francis Ford Coppola. Voor Allen draaide hij zowel Manhattan als Annie Hall.

Voor Coppola deed hij de legendarische Godfather-trilogie. Coppola vergeleek zijn werk met dat van een renaissancekunstenaar.

Hij werkte in de jaren 70 aan zes films die samen 39 academy award nominaties kregen. Willis kreeg geen enkele nominatie. Hij is bekend om zijn gebruik van schaduwen op de camera, evenals de onderbelichte film.

3. Wally Pfister

Wally Pfister is bekend van zijn werk aan verschillende films van Christopher Nolan. Hij begon zijn carrière als cameraman bij een nieuwszender maar vond langzaam zijn weg naar Hollywood.

Zijn samenwerking met Nolan begon met de film Memento. Hij werkte aan alle films van Nolan tot aan Interstellar, waar hij ervoor koos om zelf te gaan regisseren.

Met zijn werk aan Nolans films heeft Pfister meegewerkt aan enkele van de succesvolste en meest geprezen films van de 21e eeuw. Hij werkte ook aan The Italian Job en Moneyball, waarmee hij bewijst dat hij met elk filmgenre uit de voeten kan.

4. Conrad Hall

Conrad Hall was een Frans Polynesische cinematograaf. Hij won tijdens zijn carrière drie Academy en BAFTA Awards.

Hall brak door in de filmindustrie met Morituri in 1965 en maakte daarna tal van verschillende films, waarbij hij zich nooit op één genre vastlegde.

Hij is het meest bekend om zijn werk aan Butch Cassidy and the Sundance Kid met Paul Newman in de hoofdrol uit 1969. Het wordt beschouwd als een van de beste westerns aller tijden.

In 1976 begon hij aan zijn 11-jarige pauze uit de filmindustrie. Hij schreef dit toe aan zijn wens om achterover te leunen en te leren van andere filmmakers en cinematografen.

Na zijn pauze bleef hij films als American Beauty en Road to Perdition maken voordat hij in 2003 overleed.

5. Rodrigo Prieto

Rodrigo Prieto is een Mexicaanse cinematograaf die heeft samengewerkt met Martin Scorsese, Ang Lee en Alejandro González Iñárritu.

Hij heeft in zijn carrière drie Academy Awards gewonnen. Dat was voor Brokeback Mountain, Silence en The Irishman.

Hij staat bekend om zijn onconventionele camerawerk en het tot leven laten komen van de visuals voor het publiek.

Hij staat ook bekend om zijn gulle gebruik van kleur. Hij staat erom bekend innovatief te zijn en te experimenteren met zijn vak.

6. Claudio Miranda

Claudio Miranda is een Academy Award-winnende Chileense cinematograaf.

Hij begon zijn carrière als gaffer bij David Fincher's Seven. Hij ging door als gaffer in Finchers The Game en Fight Club en kreeg uiteindelijk een rol als cinematograaf in Zodiac.

Zijn beroemdste werk is aan de film Life of Pi, waarvoor hij een academy award won. Hij is ook de vaste cinematograaf van Joseph Kosinski. Onlangs werkte hij aan de film Top Gun: Maverick. Daar heeft hij een deel van de scènes in echte straalvliegtuigen opgenomen.

7. Michael Ballhaus

Michael Ballhaus was een Duitse cinematograaf die tijdens zijn carrière werd genomineerd voor drie Academy Awards.

Hij werkte met beroemde regisseurs als Martin Scorsese, R.W. Fassbinder en James L. Brooks. Martin Scorsese noemt hem degene die hem zijn plezier in het maken van films teruggaf.

Zijn carrière begon met Fassbinder, met wie hij een vitale rol speelde in de New German Cinema-beweging.

Hij heeft meegewerkt aan Gangs of New York, Goodfellas, The Fabolous Baker Boys en Bram Stoker's Dracula.

8. Robert Richardson

Robert Richardson is een Amerikaanse cinematograaf die tijdens zijn carrière drie keer een Academy Award heeft gewonnen. Hij won deze voor zijn werk aan de films JFK, The Aviator en Hugo.

Hij heeft zes films met Quentin Tarantino samengewerkt, van Kill Bill tot Once Upon a Time in Hollywood. Hij voegde de levendige kleuren en de filmische camerabewegingen toe die Tarantino nodig had voor zijn film.

Hij werkte ook mee aan de film World War Z. Uiteindelijk haalde hij zijn naam van de aftiteling wegens onenigheid met de post-productie implementaties.

9. Vittorio Storaro

Vittorio Storaro is een Italiaanse cinematograaf die al meer dan 50 jaar in de industrie zit. Hij heeft tijdens zijn carrière aan verschillende klassiekers gewerkt en won drie Academy Awards voor zijn cinematografie.

Zijn eerste Amerikaanse project was Apocalypse Now! geregisseerd door de beroemde Francis Ford Coppola. De film werd opgenomen in de Filippijnen en had verschillende productie complicaties. Storaro won toch nog een Academy Award voor zijn werk.

Storaro werkte ook aan films als The Conformist, The Last Emperor en Reds. Goethe's theorie van kleuren inspireerde Storaro's cinematografie. Hij gelooft in de invloed die kleuren hebben op de menselijke waarneming.

10. Bill Pope

Bill Pope is een beroemde cinematograaf die begon te werken met Sam Raimi. Later ging hij samenwerken met de Wachowskis en eindigde hij als de DP van The Matrix.

Dus als je nog steeds niet genoeg kunt krijgen van de bullet-time scène met Neo, dan weet je wie je moet bedanken!

In recentere tijden is hij gaan samenwerken met Edgar Wright. Wright staat bekend om zijn snelle cuts en geestige montages. Het duo werkte samen aan Scott Pilgrim vs the World, The World's End en Baby Driver .

Zijn werk aan Scott Pilgrim vs the World laat zien hoe veelzijdig hij is als cinematograaf. Hoewel de film zwaar ondergewaardeerd is, vond hij op de een of andere manier een manier om een stripboek naar live-action te adapteren zonder dat het er smakeloos uitzag.

11. Emmanuel Lubezki

Emmanuel Lubezki is een Mexicaanse cinematograaf die heeft gewerkt met veel van de beste regisseurs van de hedendaagse film.

Hij is genomineerd voor acht Academy Awards en heeft er drie gewonnen. Hij won voor Gravity, Birdman en The Revenant. Hij heeft ook meegewerkt aan films als The Tree of Life, Ali en Children of Men.

Hij staat bekend om zijn innovatieve gebruik van natuurlijk licht en lange shots die minutenlang doorgaan. In Children of Men en Birdman gebruikt hij deze stijl tot in de perfectie.

Beide films bevatten lange takes met naadloze montage. Qua genres zouden ze niet verder uit elkaar kunnen liggen. Lubezki laat het echter zo goed werken, ondanks dat hij nooit concessies doet aan zijn stijl.

12. Maryse Alberti

Maryse Alberti is een Franse cinematografe die vooral werkt met indiefilms en vérité.

Ze reisde op haar 19e naar New York City om naar een concert van Jimi Hendrix te gaan. Jammer genoeg was hij overleden tijdens haar reis, en uiteindelijk vestigde ze zich in het land na drie jaar rond te hebben gelift.

Ze begon haar werk als fotografe in pornofilms en werkte zich een weg naar de filmindustrie. Ze deed de cinematografie voor The Wrestler, Collateral Beauty, en We Don't Live Here Anymore.

Ondanks dat ze aan speelfilms heeft meegewerkt, werkt ze liever aan kleinere producties. Daarom filmt ze graag documentaires en indie-projecten.

13. Hoyte van Hoytema

Hoyte van Hoytema is een Nederlands-Zweedse cinematograaf die zijn carrière begon in de Zweedse filmindustrie.

Hij begon in 2010 met het maken van Hollywoodfilms met de film The Fighter, en in 2013 werkte hij aan de film Her.

Hoewel beide films door critici zijn geprezen, brak hij pas echt door in 2014. Die kwam toen hij als DP aan Interstellar meewerkte en het stokje overnam van Wally Pfister.

Hij bleef Nolan's go-to DP voor Dunkirk en Tenet, en hij werkt ook aan de aankomende Nolan titel Oppenheimer.

Buiten zijn samenwerking met Nolan heeft hij ook gewerkt aan Sam Mendes' James Bond-film Spectre en James Gray's Ad Astra.

Hoyte heeft zich op de harde manier een weg gebaand in de filmindustrie en heeft laten zien dat doorzettingsvermogen en vastberadenheid de sleutel tot succes is.

14. Michael Chapman

Michael Chapman was een Amerikaanse cinematograaf die zijn carrière begon als cameraman bij The Godfather. Daarna was hij cameraman bij Jaws voordat hij aan zijn reis als cinematograaf begon.

In 1976, een jaar nadat Jaws uitkwam, werkte hij aan de iconische film Taxi Driver van Martin Scorsese. Hij werkte ook aan Raging Bul, waarmee hij zich vestigde als een vooraanstaand cinematograaf.

Hij staat bekend om zijn improvisatie op de set, hij grijpt altijd een kans, hoe complex die ook is. Hij staat ook bekend om zijn ruime gebruik van levendige kleuren en hoog contrast.

15. Bradford Young

Bradford Young is vooral bekend om zijn werk als DP aan de film Arrival. Het leverde hem een Academy Award nominatie op voor beste cinematografie.

Hij kwam voor het eerst in aanraking met de filmwereld toen hij nog op de universiteit zat. Hij wilde schrijven studeren, maar uiteindelijk koos hij voor film.

Hij werkte ook aan opmerkelijke projecten zoals Selma, When They See Us en de Star Wars spin-off Solo: A Star Wars Story.

Hij staat bekend om zijn aanpak om te filmen met het licht dat voor hem beschikbaar is. Dat betekent lampen of andere lichtbronnen op de set. Zijn jeugdherinneringen en ervaringen bij zijn familie thuis inspireerden hem tot deze lichttechniek.

16. Rachel Morrison

Rachel Morrison studeerde zowel fotografie als film aan de NYU, maar koos voor de cinematografie.

Ze kreeg haar begin in indiefilms als Fruitvale Station en Sound of My Voice.

In 2018 werd Morrison de eerste vrouw ooit die een Academy Award-nominatie kreeg voor Beste Cinematografie. De nominatie was voor de film Mudbound.

In dat jaar fotografeerde ze ook de film Black Panther. Ze werd de eerste vrouwelijke cinematograaf in een Marvel-superheldenfilm.

Ze heeft ook verschillende Emmy-nominaties gekregen voor What Happened Miss Simone? en Riker's High.

17. Linus Sandgren

Linus Sandgren is een academieprijswinnende Zweedse cinematograaf. Hij won zijn academieprijs voor zijn werk aan de film La La Land.

Hij begon zijn werk in Zweden maar verhuisde begin jaren 2010 naar de Amerikaanse film. Daar werkte hij aan films als Joy, American Hustle, Promised Land en vervolgens La La Land.

Zijn werk aan de film First Man leverde hem ook verschillende filmprijsnominaties op, waaronder een BAFTA en ASC. In First Man filmde hij een documentaire in de stijl van de jaren 1960 met behulp van Super16mm-film. Hij filmde ook de James Bond-film No Time to Die uit 2021.

18. Caleb Deschanel

Caleb Deschanel is een beroemde cinematograaf die zes Academy Award-nominaties heeft ontvangen voor zijn cinematografiewerk.

Hij is bekend van zijn werk aan The Patriot, The Passion of the Christ en The Natural. Hij staat bekend om zijn vindingrijkheid op de set. Hij is altijd in staat te improviseren en de shots te maken die nodig zijn.

Hij heeft zelfs een paar projecten zelf geregisseerd, waaronder een aflevering van Bones. Zijn dochter Emily Deschanel was de ster van de show, wat het een leuke productie moet hebben gemaakt!

19. Ellen Kuras

Ellen Kuras is een beroemde cinematograaf die heeft gewerkt aan fictieve en documentaire films. Ze heeft samengewerkt met filmregisseurs als Sam Mendes, Michel Gondry en Spike Lee.

Ellen heeft meerdere malen samengewerkt met Martin Scorsese, is genomineerd voor een Academy Award en heeft twee Emmy Awards gewonnen. Ze is ook de ongekende winnaar van drie Best Dramatic Cinematography awards op Sundance. Ze werkte ook aan films als Summer of Sam en Blow met Johny Depp en Penelope Cruz.

In 2004 werkte ze als DP mee aan de veelgeprezen film Eternal Sunshine of the Spotless Mind. Buiten haar cinematografiewerk heeft ze ook een documentaire film geregisseerd genaamd The Betrayal - Nerakhoon.

Hoe kun je jouw visuele stijl omschrijven?

Mijn visuele stijl begint altijd met betekenis - de betekenis van de scène, en hoe de camera het verhaal het beste kan vertellen. Ik zou niet zeggen dat ik een bepaalde stijl heb; het is eerder een eclectische stijl die afhangt van het verhaal dat wordt verteld. Ik beschouw elke visuele stijl die ik kies als een metafoor voor het verhaal.

Als je terug in de tijd kon gaan en jezelf advies kon geven, wat zou je jezelf dan vertellen aan het begin van je carrière?

Volg altijd je innerlijke stem. Dat is je intuïtie en ik heb gemerkt dat die altijd mijn beste gids is geweest. Soms, als ik aan mezelf twijfel, hoor ik mijn innerlijke stem in mijn achterhoofd tegen me praten. Dat zijn de momenten dat ik echt op die stem moet vertrouwen, zelfs als dat betekent dat ik iets moet veranderen aan wat ik doe.

Wat zijn de grootste fouten die cinematografen maken?

Cinematografen kunnen soms in de verleiding komen om mooie shots te maken en vergeten dat ze een verhaal vertellen. Dat heb ik ook gemerkt bij operators.

Welke film was je favoriet na aan zoveel films te hebben gewerkt?

Blow. Blow

Waar vind je inspiratie?

Overal. De boeken die ik lees. De films en foto's die ik zie. De mensen met wie ik praat. Ik word vooral geïnspireerd door het werk van andere beeldende kunstenaars omdat het me een glimp geeft van hoe zij de wereld zien en hoe zij verhalen vertellen. Alles wat ik tot me neem, informeert mijn innerlijke stem.

20. Daniel Moder

Daniel Moder haalde zijn diploma psychologie in 1992, maar besloot later dat het niet het vakgebied voor hem was.

Hij begon als PA bij de film Crimson Tide in 1995 en stapte langzaam over naar een carrière in de cinematografie.

Zijn eerste speelfilm als cinematograaf was Grand Champion , die in 2002 uitkwam. Hij kreeg een Emmy-nominatie voor zijn werk aan de tv-film The Normal Heart in 2014.

Hij heeft ook gewerkt aan projecten als Spider-Man 3, Fireflies in the Garden en Highland Park.

Afsluitende gedachten

Ik hoop dat je genoten hebt van de lijst en dat je het eens bent met de meeste, zo niet alle, namen op de lijst.

Als je je kennis over filmmaken wilt uitbreiden, zou je hier kunnen beginnen met het leren van de basis.